پیش بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس خود-دلسوزی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر یاسوج

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی خود - دلسوزی و بهزیستی تحصیلی در دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه ی آماری این پژوهش، همه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی دوم شهر یاسوج بود که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند. نمونه شامل 300 نفر دانش آموز بود که با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. مقیاس خود - دلسوزی نف (2003) برای سنجش مولفه های خود - دلسوزی و مقیاس بهزیستی تحصیلی کاپلان و ماهر (1999) برای سنجش مولفه های بهزیستی تحصیلی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل کاننی نشان داد که ترکیب خطی مولفه های خود - دلسوزی (مهربانی به خود، خود داوری، ویژگی مشترک انسانی، انزوا، ذهن آگاهی و بیش همانندسازی) با ترکیب خطی مولفه های بهزیستی تحصیلی (علاقه به مدرسه، خودکارآمدی ادراک شده ی تحصیلی و رفتارهای مخرب) همراه است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه ی ذهن آگاهی به طور مثبت و مولفه ی خودداوری به طور منفی مولفه ی علاقه به مدرسه را پیش بینی می کنند. مولفه ی ویژگی مشترک انسانی به طور مثبت با مولفه ی خودکارآمدی ادراکی تحصیلی مرتبط است و مولفه ی انزوا نیز به طور مثبت با مولفه ی رفتارهای مخرب ارتباط دارد. همچنین، مولفه ی بیش-همانندسازی به طور منفی مولفه ی علاقه به مدرسه و مولفه ی خودکارآمدی ادراک شده ی تحصیلی و به طور مثبت مولفه ی رفتارهای مخرب را پیش بینی می کند. در تحلیل رگرسیون، مولفه ی مهربانی به خود هیچ گونه ارتباطی با مولفه های بهزیستی تحصیلی نشان نداد.