امکان سنجی احداث ایستگاه بازیافت پسماند جامد صنعتی در شهرک صنعتی نصیرآباد

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

توجه به مدیریت مواد زائد جامد و از آن جمله زباله های صنعتی با توجه به ترکیبات مختلف مواد، جنبه های سازگاری و ناسازگاری در عملیات جمع آوری، دفع و از همه مهم تر مسئله بازیافت در چارچوب برنامه های محیط زیست هر منطقه دارای اهمیت خاصی است که می بایستی مدنظر قرار گیرد. «مدیریت پسماندهای صنعتی» یکی از شیوه های بسیار مناسب برای ایجاد تعامل و پیوند بین صنعت و محیط زیست و کاهش اثرات سوء فعالیت های صنعتی در آن می باشد. چنین مدیریتی با استفاده از روش های مختلفی ازجمله «پیشگیری از آلودگی» یا «کمینه سازی پسماندها» در مبدا تولید، «بازیافت» و «استفاده مجدد» قابل اعمال است. شهرک صنعتی نصیرآباد که در فاصله 5 کیلومتر جنوب شرقی شهر رباط کریم و دارای 464 واحد تولیدی فعال می باشد، روزانه بیش از 5/2 تن زائدات جامد دارد اما فاقد ایستگاه بازیافت پسماند جامد صنعتی می باشد. در مرحله اول، اطلاعات کمی و کیفی تولید پسماند صنعتی با استفاده از پرسشنامه به صورت تصادفی از 68 واحد صنعتی دریافت و تجزیه وتحلیل شد. در مرحله دوم مکان یابی بر اساس شاخص ها صورت گرفت. برای شناسایی شاخص های مکان یابی با بهره گیری از دستورالعمل ها و ضوابط مکان یابی دفن پسماند و نیز نظرات کارشناسان درمجموع 6 معیار موثر در قالب 19 زیر معیار شناسایی شد. در گام بعد داده های هر یک از معیارها و زیرمعیارها به صورت نقشه از سازمان های مختلف دریافت و بانک اطلاعاتی تشکیل شد. به منظور شناسایی مکان های دارای اولویت، ابتدا جرائم هریک از کاربری ها محاسبه و درنهایت فضاهای باقیمانده بر اساس شاخص های شناسایی شده اولویت بندی شدند. تکنیک مورد استفاده برای تعیین امتیاز هر یک از قطعات تکنیک SAW می باشد. برای بی مقیاس سازی لایه ها نیز از روش فازی استفاده شد. در این مرحله 20 قطعه زمین شناسایی شد. در مرحله سوم، امکان استقرار ایستگاه بازیافت پسماند صنعتی در قطعات شناسایی شده بر اساس 7 معیار و 27 زیر شاخص حقوقی، اجتماعی، مدیریتی، اقتصادی، زیست محیطی، کالبدی – عمرانی و زیربنایی با کمک 30 نفر از کارشناسان شهرک صنعتی و شهرستان رباط کریم مورد ارزیابی قرار گرفت و درنهایت قطعه شماره 14 با مساحت 131 هکتار واقع در جنوب غرب شهرک صنعتی شناسایی گردید.

زبان:
فارسی
صفحات:
167 تا 198
لینک کوتاه:
magiran.com/p2047141 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!