ماهیت گفتمان انقالبی چپ در ایران عصر مشروطه (پس از استقرار مجلس دوم)

ظهور اشکال گوناگون هویت یکی از پدیده های مهم تاریخ ایران معاصر محسوب می شود. در میان این هویت های نوظهور هویت انقلابی از جمله اشکال هویت های سیاسی جدید است که تاثیراتی ماندگار و عمیق بر جامعه ی ایران به جا نهاده است. الگوی گفتمانی هویت انقلابی در بحبوبه ی سال های مجلس دوم شورای ملی ساخته شد. در واقع، الگوی گفتمانی هویت انقلابی در بستر زمینه ها و عوامل داخلی از جمله برخوردها و درگیری های بین احزاب و گروه های سیاسی مجلس دوم شورای ملی پدید آمد و ایدئولوژی های خارجی مانند مارکسیسم-لنینیسم ابزارهای سازماندهی آن را فراهم آوردند. الگوی گفتمانی هویت انقلابی در پیرامون منظومه و عناصری معنایی شامل تغییر بنیادی، درک زیربنایی تاریخی، حزب گرایی و فعالیت مخفی، اولویت سیاست، بین الملل گرایی، مشروطه ستیزی و مخالفت با پارلمانتاریسم و خشونت و ترور ساخته شد. در تاریخ معاصر ایران هرگاه هویت انقلابی سربرآورده است می توان حضور تمامی این عناصر مضمونی یا دست کم تعدادی از آن ها را در کانون منظومه های هویتی شان ملاحظه کرد. این مقاله درصدد است که با تکیه بر رویکرد تحلیل تاریخی گفتمان عناصر مضمونی اساسی سازنده ی الگوی گفتمانی هویت انقلابی در ایران معاصر، که در سال های مجلس دوم شورای ملی تشکیل شد، را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.