گونه های همروکر محیط های آنتروپوژن (با مثالی از شهر همدان)

نتایج حاصل از بررسی های فلوریستیکی و اکولوژیکی 48 گونه از تیره هایی چون خشخاش (Papaveraceae)، شاه تره (Fumariaceae)، سیب زمینی (Solanaceae)، تاج خروس (Amaranthaceae)، پیاز (Alliaceae)، گاوزبان (Boraginaceae)، شمعدانی (Geraniaceae) و پنیرک (Malvaceae) در محدوده درون شهر همدان که طی چند سال گذشته صورت گرفتند، نشان می دهند که بسیاری از گونه های مشاهده شده این تیره ها تنها شامل عناصر همروکر رودرال و زگتالی می باشند که عموما شاخص طبیعت و اکوسیستم درون شهری هستند و حضور اکثر آنها خارج از محدوده شهری یا کلا مشاهده نمی شوند و یا تنها در برخی از مناطق و در حد بسیار ناچیزی رویش نشان می دهند. بنابراین، اکثر گونه های گیاهی مشاهده شده خودرویی که از مناطقی چون حاشیه خیابان ها، پاگرد درختان، باغ ها، مزارع، زمین های زراعی رها شده، مخروبه ها، پارک ها و دیگر بیوتوپ های موجود درون شهری جمع آوری شدند، شامل عناصر غیربومی (همروکر) خودرویی می گردند که تا میزان قابل توجهی فقط در طبیعت شهری رویش دارند. در این صورت، شناخت طبیعت شهری، به همراه گونه های بیولوژیکی آن و شهر نیز به عنوان یک اکوسیستم منحصر به فرد و ناپایدار، امروزه از اهمیت و جایگاه پژوهشی و زیست محیطی بسیار ارزشمندی برخوردار گردیده که دیگر نمی توان شناخت و محافظت بیوتوپ های آن را بدون اهمیت دانست و تنها به تحقیقات زیست محیطی برون شهری اکتفا نمود.