ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی محیط های شهری در برابر زلزله(نمونه موردی کلانشهر تبریز)

کشف باستان شناسی نشان می دهدکه پیشینیان ما بسیاری از خطرات و بلایای طبیعی و انسان ساختی که امروزه وجود دارند را تجربه کرده اند و این خطرات در گذشته نیز وجود داشته اند. مدیریت بلایای طبیعی نیازمند شناخت ماهیت، ارزیابی های دقیق، برنامه ریزی و سپس ارائه راهکارهای مناسب می باشد. تبریز بر روی یک سامانه گسلی فعال در شمال غرب ایران واقع شده است که نشان از امکان وقوع مجدد زلزله در این شهر را دارد؛ همچنین مطالعه آماری  داده ها، اسناد موجود و تحلیل دوره بازگشت زلزله بیانگر رویداد زمین لرزه در آینده این گسل است. لذا تاب آور نمودن این شهر در برابر زلزله دارای اهمیت خاصی می باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با طرح این پرسش که وضعیت کالبدی تبریز در برابر زلزله به چه صورت می باشد، به دنبال سنجش و ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی محیط های شهری تبریز در برابر زلزله می باشد. پژوهش حاضر جزو تحقیقات کاربردی و روش به کار گرفته شده در آن توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد 20% از اراضی شهر تبریز با آسیب پذیری بسیار کم و 80% درصد آسیب پذیری بسیار زیادی در برابر زلزله را دارا می باشند. بنابراین می توان بیان کرد که شهر تبریز در برابر بحران از جمله زلزله به لحاظ کالبدی به شدت آسیب پذیر می باشد.