تاثیر ورزش های ایروبیک و مقاومتی بر سازگاری جسمی سالمندان مرد مبتلا به نارسایی قلبی

کاهش توان جسمی ناشی از نارسایی قلبی در سالمندان مبتلا، باعث محدودیت آنان در انجام فعالیت های زندگی روزانه می شود. ورزش بعنوان مداخله غیر دارویی جهت بهبود عملکرد جسمی، معمولا توصیه نمی شود. مطالعه حاضر باهدف «تعیین تاثیر ورزش های ایروبیک و مقاومتی بر سازگاری جسمی سالمندان مرد مبتلا به نارسایی قلبی» انجام شد.

مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه سالمندان مرد مبتلا به نارسایی قلبی کلاس دو و سه می باشد. 60 سالمند با تخصیص تصادفی به روش بلوک بندی وارد یکی از گروه های آزمون و کنترل شدند. محیط پژوهش، بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر بود. در گروه آزمون، ورزش های ایروبیک و مقاومتی به مدت 3 ماه اجرا شد. سازگاری جسمی در چهار مرحله  قبل، 1، 2 و 3 ماه بعد از اتمام مداخله، اندازه گیری و نتایج در گروه مورد مقایسه قرار گرفت. نمرات سازگاری  با استفاده از آمار توصیفی و تست های تعقیبی مانند t مستقل و زوجی، ANOVA تکراری و Bonferoni محاسبه شد.

نتایج، اختلاف معنادار آماری بین میانگین نمرات مسافت طی شده در 6 دقیقه در 4 نقطه زمانی بین دو گروه نشان داد (001/0P<). بر اساس نتایج، ورزش های ایروبیک و مقاومتی باعث بهبود سازگاری جسمی سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی می شود (05/0P<).

 انجام ورزش های ایروبیک و مقاومتی، با افزایش توان جسمی جهت انجام کارهای روزانه سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی به ارتقاء سازگاری جسمی آنان کمک می کند.