تاثیر بازخورد کلامی خود مهارگری روانشناختی بر الگوی شوت بسکتبال دانش آموزان دختر

ارائه بازخورد با شیوه های خود مهارگری به دلیل اثرات انگیزشی و پردازش عمیق تر اطلاعات مربوطه در اجرا و یادگیری مهارت های حرکتی بهبود ایجاد کرده است. علی رغم پژوهش های گسترده درزمینه بازخورد خود مهارگری آیا می توان بیان کرد که این نوع بازخورد به صورت کلامی هم نیز، می تواند بر روی الگوی حرکتی تاثیر بگذارد؟

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر بازخورد خود مهارگری اجرای شوت بسکتبال بر الگوی حرکت دانش آموزان دختر است.

این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و طرح آن به صورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. شرکت کنندگان 20 دانش آموز دختر که به  طور خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه بازخورد خود مهارگری و گواه تقسیم شدند. پژوهش در 5 جلسه شامل یک جلسه پیش آزمون قبل از شروع تمرین، 3 جلسه تمرین و یک جلسه پس آزمون انجام شد. از الگوی پرتاب آزمونی ها فیلم گرفته شد، سپس فیلم ها توسط سه مربی مورد ارزیابی قرار گرفت.

مطابق نتایج آزمون تی مستقل در آزمون‏های اکتساب (0/025=P) و یادداری تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد (0/035=P). هر دو گروه از پیش آزمون تا پس آزمون پیشرفت معنی داری داشتن و با توجه به داده ها گروه خود مهارگر در پس آزمون تفاوت معناداری با گروه گواه داشته است.

این بدان معنی است استفاده از بازخورد خود مهارگری با ایجاد انگیزه های درونی، تقویت حس های خودکارآمدی، استقلال شخصیت، کم شدن اضطراب و تنیدگی باعث ایجاد شرایط بهینه برای تمرین شده و شرایط کسب الگوی بهتر از حرکت را در تمرین علاوه بر دقت حرکت را برای دانش  آموز ایجاد کرده است.