بررسی پتانسیل وقوع همگرایی و انفجار سنگ و مقایسه آن با روش عددی المان محدود

ارزیابی خطرات زمین شناسی  درمورد حفریات زیرزمینی و از آن جمله تونل هادرشرایط مچاله شونده و انفجار سنگ،از جمله پارامترهای موثردر طراحی این سازه ها است. احداث سامانه تونل انتقال آب از سد آزاد به دشت دهگلان –قروه به منظور آبرسانی به دشت های دهگلان- قروه می باشد. با توجه به جنس ضعیف تا خیلی ضعیف توده سنگ مسیر تونل  و ضخامت روباره و به دلیل قرار گیری مسیر تونل در زون فعال از لحاظ تکتونیکی  امکان وقوع پدیده مچاله شوندگی و انفجار سنگ وجود داشت. در این پژوهش ابتدا با استفاده از برداشت های زمین شناسی و مغزه های حاصل از حفاری گمانه ها، تونل به 5 زون تقسیم بندی شد. در ادامه به بررسی مچاله شوندگی و انفجار سنگ برای هر 5 زون پرداخته شد که براساس این بررسی ها و با توجه به روش تجربی و نیمه تجربی تونل به ترتیب در محدوده بدون مچاله شوندگی و مچاله شوندگی شدید قرار گرفت، همچنین مسیر تونل از لحاظ انفجار سنگ پتانسیلی کمی داشت. در نهایت به منظور تحلیل جابجایی رخ داده در تونل اقدام به مقایسه بین روش هوک و مارینوس و روش کرنش بحرانی با روش عددی المان محدود با نرم افزار phase 2 شد. براساس تحلیل های صورت گرفته مشخص شد که روش کرنش بحرانی  بیشترین تطابق را با روش عددی داشت. باتوجه به تطابق مناسب نتایج عددی با نتایج روش کرنش بحرانی می توان زون S3 و S5رابه عنوان ناپایدارترین زون هامعرفی کرد.