ارائه مدل ارتباطی با تاکید بر انسجام گروهی و نوع تعارض جهت اثر بخشی تیم های فوتبال لیگ برتر جهت حضور در لیگ قهرمانان آسیا 2019

تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه بین انسجام گروهی و نوع تعارض (وظیفه و ارتباطی)  و اثربخشی تیمهای فوتبال باشگاه های لیگ برتر کشور انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی (همبستگی) و بصورت میدانی و کتابخانه ای بود. جامعه آماری، شامل کلیه بازیکنان و مربیان 16 تیم شرکت کننده در شانزدهمین دوره مسابقات فوتبال لیگ برتر در سال 1396 می باشد که بصورت کل شماری داده ها جمع آوری شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های انسجام گروهی ویدمایر (1985)، پرسشنامه نوع تعارض جین (1997) و پرسشنامه اثربخشی تیمی وان در وگت (2000) استفاده شد. نتایج با استفاده از مدل معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزیی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که  بین تعارض وظیفه وتعارض ارتباطی از نظر بازیکنان و از نظر مربیان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و هر دو نوع تعارض وظیفه و ارتباطی در اثربخشی تیمی تاثیر منفی دارند. همچنین بین انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی و اثر بخشی تیمی از نظر بازیکنان و از نظر مربیان نیز رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.