بررسی مبانی هستی شناختی تعلیم و تربیت از منظر تجربه گرایی و قرآن

حل مسائل اساسی فلسفه، به طور مستقیم یا غیر مستقیم، بستگی به پاسخی دارد که به پرسش های هستی شناختی داده می شود، و در ارتباط تنگاتنگ با نوع رویکردی است که نسبت به این مسئله در پیش گرفته می شود. از موضوعات مهم و ضروری برای نظام تعلیم و تربیت، بررسی نقادانه فلسفه ها و نظریه های تربیتی مطرح در این حوزه می باشد. این امر سبب بهره گیری عالمانه و منصفانه از نظریات تربیتی موجود، و مانع اقتباس جاهلانه و کورکورانه می شود. هدف از پژوهش حاضر نیز بررسی مبانی هستی شناختی تعلیم و تربیت از منظر دو رویکرد تجربه گرایی و قرآنی می باشد. محققان جهت نیل به مقصود، از روش تحلیلی توصیفی بهره جسته اند، که خود از نوع تحقیقات کیفی است. همچنین با استفاده از رویکرد وصفی تفسیری به تبیین موضوع و با تحلیل مبانی هستی شناختی به ارائه نکات تربیتی دو رویکرد در چارچوب قرآنی و تجربی اقدام کرده اند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که هر دو رویکرد، شاید در لفظ اشتراکات لفظی داشته باشند، ولی تفاوت ماهوی و معنایی بسیار دارند که به علت جهان بینی و مبانی هستی شناختی متفاوت خواهد بود.