بررسی طراحی معماری پایدار با رویکرد طراحی معماری بیونیک و ارتباط آنها بایکدیگر
امروزه به نظر میرسد که توسعه پایدار و مفاهیم آن به خوبی با اهداف و مقاصد معماری میتواند به عنوان عاملی موثر جهت رسیدن به اهداف پایداری مطرح شود. در سالهای اخیر بیانیه ها و مقاالت بیشماری در زمینه اصول معماری توسط محققان مختلف در سراسر دنیا مطرح شده است. مفهوم پایداری در عصر حاضر آنچنان اهمیتی یافته است که هر بحث معاصری درباره محیط زیست و معماری بدون توجه به این مفهوم بحثی ناتمام محسوب میشود. معماری پایدار یک فرآیندی است که میتواند تکرار شود. معماری پایدار میتواند در کیفیت محصول نهایی تاثیرگذار باشد و فرآیندی که ماندنی باشد را تشخیص دهد. در این راستا الهام گیری از معماری بیونیک میتواند در طراحی معماری پایدار موثر واقع گردد. بیونیک علمی است که مشکالت فنی و سازهای را میتواند از راه های زیستی حل کند، به عبارتی میتواند از الگوهای زنده الهام بگیرد. براین اساس روح بخشیدن به ساختمان یکی از تمایالت معماری بیونیک است که طراحان این رشته با توجه به قدرت سازه برای تنفس زنده نمایی، به کمک خطوط مستقیم یا منحنی خالص و القاء آهسته تمامیت سازه به آن دست پیدا میکنند و مهمترین چیز برای طراحی معماری بیونیک آن است که ساختمان بتواند زنده بودن خود را القاء کند. سوال اصلی تحقیق این است که استفاده از معماری بیونیک در پیوند با طراحی معماری پایدار به تاثیری در محیطزیست خواهد داشت؟ روش تحقیق حاضر به صورت کتابخانه ای-اسنادی میباشد. هدف این مقاله بررسی جایگاه طراحی معماری بیونیک در طراحی معماری پایدار و رابطه این دو مفهوم با یکدیگر میباشد.
توسعه پایدار، پایداری، معماری پایدار، معماری بیونیک، طراحی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.