اثربخشی آموزش مهارت های مثبت نگری مبتنی بر بسته کوئیلیام بر خوش بینی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دختر

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های مثبت نگری مبتنی بر بسته کوئیلیام بر خوش بینی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول دوره دوم متوسطه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل 60 دانش آموز دختر گروه آزمایش (30 نفر) و گروه گواه (30 نفر) که در سال تحصیلی 95-1396 مشغول به تحصیل بودندکه با روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خوش بینی تحصیلی و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی بودند. قبل از آموزش مهارت های مثبت نگری از دو گروه پیش آزمون خوش بینی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی گرفته شد. سپس به گروه آزمایشی مهارت های مثبت نگری آموزش داده شد و به گروه گواه آموزشی ارائه نشد. نتایج تحلیل های کوواریانس چندمتغیری نشان داد آموزش مهارت های مثبت نگری باعث افزایش معنادار خوش بینی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان می شود. بر این اساس به معلمان پیشنهاد می شود با ایجاد باورهای مثبت نگری در دانش آموزان و گسترش محیط مدرسه ای مثبت گرا، فعال و شاداب شرایط را برای رشد خوش بینی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان فراهم کنند.