چارچوب پیشنهادی برای استراتژی ساماندهی و حمایت از تشکلها و تعاونیهای بخش کشاورزی

نظریه پردازان و محققین بر این عقیده هستند که ایجاد فرصت های مشارکت و سازماندهی مردم در قالب تشکل ها ونهادهای مشارکتی بر میزان موفقیت مشارکت کنندگان برای دستیابی به اهداف توسعه اجتماعی، اقتصادی تاثیر تعیین کننده ای دارد. از طرف دیگر میزان مشارکت جامعه کشاورز و روستایی به میزان حضورآنها درکانال های مشارکتی بستگی دارد. مسلما کانال های مشارکتی نیز در هر کشوری ارتباط مستقیم با مجموعه قوانین و مقررات سنتی و دموکراتیک دارد. با توجه به قوانین و مقررات موجود در کشورمان نظیر قانون تعاون، قانون اساسنامه تعاون روستایی، قانون نظام صنفی و... و همچنین شرایط قانونی مناسب برای تشکیل سازمان های غیردولتی و تشکل های محلی، این امکان وجود دارد تا با بهره گیری از این قوانین، بهبود کارایی ساختارهای مشارکتی فراهم آمده و فرصت های مناسبی برای متشکل نمودن مردم در قالب ساختارهای بهینه به وجود آید. بنابراین تلاش بر این است که با برنامه ریزی مناسب، راهبرد و استراتژی صحیح در جهت ایجاد، سازماندهی و تقویت تشکل های مردمی، توانمندسازی جوامع روستایی و کشاورزی با اولویت بهره برداران و سامان بخشی آنها در قالب تشکل های مختلف از جمله اجتماعی، اقتصادی، غیردولتی، محلی و.. را فراهم آوریم