بهینه یابی فرآیند تولید پروتئین هیدرولیز شده از ضایعات هسته پرتقال توسط آنزیم پپسین

نتایج حاصل از مشاهدات و مطالعات درطول سال های متوالی، نشان داده است که سلامت و تغذیه بسیار به هم وابسته اند. پپتیدهای زیست فعال به عنوان پروتئین های هیدرولیز شده ای تعریف می شوند که پس از ورود و جذب به بدن، توانایی تحریک فعالیت های مطلوب را دارند. در این پژوهش تاثیر افزودن آنزیم پپسین بر پروتئین هسته پرتقال جهت دستیابی به پروتئین هیدرولیز شده انجام گرفت و ویژگی های آنتی اکسیدانی پروتئین هیدرولیز شده ارزیابی شد.

مواد و روش ها:

 در این پژوهش ابتدا استخراج کنسانتره پروتئین صورت گرفت، سپس با استفاده از اثر آنزیم پپسین در نسبت مختلف (1 تا 3% وزنی- وزنی) و بازه زمانی (2 تا 5 ساعت) در دمای40-30 درجه سانتی گراد، پروتئین هسته پرتقال هیدرولیز شد و شرایط بهینه برای تولید پروتئین های هیدرولیز شده دارای بهترین ویژگی های آنتی اکسیدانی (قدرت مهار کنندگی رادیکال DPPH، قدرت مهار کنندگی رادیکال OH، قدرت احیا کنندگیFe3+  و ویژگی آنتی اکسیدانی کل)  انتخاب شد.

یافته ها :

 تیمار بهینه در شرایط تعیین شده (دمای 33 درجه سانتی گراد، زمان 4 ساعت و نسبت 35/2 درصد وزنی- وزنی) با مقادیر63/59 درصد برای قدرت مهار رادیکال های آزاد DPPH، 12/48 درصد برای قدرت مهار رادیکال های OH، 83/57 درصد برای قدرت احیاکنندگیFe3+  و 59/87 درصد برای ظرفیت آنتی اکسیدانی کل به دست آمد. آزمون های آنتی اکسیدانی به منظور تایید مقادیر پیشنهاد شده توسط نرم افزار، بر تیمار بهینه صورت گرفت.

نتایج نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده حاصل از هسته پرتقال میتواند در فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان افزودنی طبیعی با قابلیت آنتیاکسیدانی و نیز استفاده به عنوان دارو قابلیت کاربرد داشته باشد.