خوانش شعر«ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» فروغ فرخزاد از دیدگاه تحلیل روانکاوی ژاک لاکان

تعابیر و واژگان در شعر فروغ فرخزاد بازتاب آمیزه ای از تجارب شخصی و اندیشه ها و جهان بینی شاعر است. با تحلیل روانشناختی اشعار فروغ می توان عواطف و احساسات شاعر و همچنین صفات و احوال نفسانی غالب بر عصر و معاصرانش را نیز می توان شناخت. تحلیل یا نقد روانشناختی یکی از ابزارهای است که می توان ناخودآگاه فردی و جمعی جامه شاعر را در شعر او جستجو نمود. آرا و اندیشه های فیلسوف فرانسوی ژاک لاکان با استفاده از شیوه دیالکتیکی هگل و زبانشناسی فردیناند دو سوسور، بازگشتی دوباره به آرای فروید دارد یا به نحوی که تحلیل روانکاوی در همه ابعاد زندگی انسان معاصر تجلی می یابد. نظریات لاکان مرزهای روانکاوی را در نوردیده و آن را با علوم دیگر در می آمیزد. لاکان برای رسیدن به آنچه از روانکاوی میخواهد اقدام به پیریزی سه نظام یا بنیان میکند که عبارتند از: امر خیالی، امر نمادین و امر واقع. این تحقیق سعی دارد با استفاده از آرا و اندیشه های لاکان و نظریه ی زبان مبنایانه ی او درباره ی رشد روانی سوژه به تحلیل زبان، اندیشه و رسیدن به ناخودآگاه جمعی شاعر در شعر« ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» فروغ فرخزاد بپردازد. براین اساس ابتدا سه نظام یا بنیان اندیشه ی لاکان یعنی امرخیالی، امرنمادین، امر واقع را بررسی کرده و سپس کاربردپذیری مفاهیم لاکانی در نقد ادبی را در خوانش تحلیلی از شعرمعروف «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. این تحقیق می کوشد تعابیر به کار رفته در شعر را از دیدگاه نقد روانکاوی لاکان تحلیل نموده و با استفاده از نقد واژگان، ایماژها و زبان شعری به ذهنیت و ناخودآگاه شاعر نزدیک تر شده و آن را نقد و بررسی نماید.