مدیریت مرزی هماهنگ، تجربه منطقه آسیا و اقیانوس آرام

در چند دهه گذشته -منطقه آسیا و اقیانوس آرام - به دلیل رشد سریع اقتصادی ، به مرکز توجه جهانی تبدیل شده اند. بحران مالی جهانی، اتخاذ تدابیری در جهت تحریک تقاضای داخلی و افزایش تجارت درون منطقه ای به منظور حفظ شتاب، رشد را برای کشورهای منطقه به امری ضروری تبدیل کرده است. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوس آرام، به عنوان شعبه منطقه ای سازمان ملل متحد، با همکاری کشورهای عضو خود، موانع تجارت و حمل و نقل در منطقه را از میان برمی دارند. کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوس آرام اقدام های مختلفی، از جمله کاهش خلاهای زیر ساختی و نیز به کمترین رساندن کمبودهای سازمانی را با هدف رواج پیوند های منطقه ای همه جانبه انجام داده است. مدیریت مرزی هماهنگ، بخش مهمی از مورد دوم است. تاخیر در مرزها تنگنای بزرگی را برای جابه جایی کالا در منطقه به وجود می آورد و کشورهای منطقه برای رسیدگی به این مسایل، اقدا مهای هماهنگی را انجام می دهند. تجربه نشان داده است که رویکردهای مختلفی به مدیریت مرزی هماهنگ وجود دارد و برخی از شیوه های بهتر، نیازمند برنامه ریزی کامل و دقیق هستند. به طور خاص سازمان های مرزی - به ویژه گمرک - باز تعریف نقش مستقل - و مهم تر از آن - نقش خود به عنوان بخشی از تیم مدیریت مرزی هماهنگ نیاز دارند.