مدل سازی سیستم حمل ونقل شهری با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم: سیاست هایی به منظور کاهش ترافیک

حمل ونقل، یکی از ارکان اصلی زندگی شهری است که باید با عوامل فرهنگی و اجتماعی آن هماهنگ باشد و ترکیب انواع گوناگون حمل ونقل باید جوابگوی تقاضای حمل ونقل شهری باشد. نبود یک سیستم حمل ونقل شهری موثر، مانع رشد اقتصادی شهرها شده است و مشکلات متعددی نظیر تراکم ترافیک، آلودگی هوا، افزایش مصرف سوخت، استهلاک وسایل نقلیه و غیره را در پی داشته است. با توجه به این آثار و همچنین اهمیت حمل ونقل به عنوان عامل پویایی و حیات یک مجموعه شهری، تعیین راهبرد و سیاست گذاری برای کنترل و بهبود مولفه های ترافیکی از اهمیت بسیاری برخوردار است.

در این پژوهش با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم ها، مدلی جامع و یکپارچه برای سیستم حمل ونقل شهری با تاکید بر انواع سیستم های حمل ونقل عمومی در کنار یکدیگر ارایه شده است. مدل با استفاده از شبیه سازی رفتاری در محیط نرم افزاری ونسیم و با استفاده از داده های شهر تهران موردتجزیه وتحلیل قرار گرفته است.

 نتایج حاصل از شبیه سازی مدل نشان می دهد که اعمال هم زمان سیاست های هم افزایی بین حمل ونقل عمومی و کاربری زمین، ارایه خدمات الکترونیک و افزایش کیفیت خدمات بخش حمل ونقل عمومی می تواند در بهبود مسئله ترافیک و خسارات ناشی از آن ازجمله آلودگی هوا و مرگ ومیر ناشی از آن اثرگذار باشد.

 در راستای سیاست های ارایه شده اجرای سیستم عرضه خدمات الکترونیک در شرکت ها و سازمان ها و آموزش افراد در خصوص بهره گیری از آن، همچنین درنظرگرفتن فاصله حداکثری 8 تا 10 دقیقه پیاده از محل سکونت و کار تا مرکز حمل ونقل عمومی، بازسازی زیرساخت ها به منظور دستیابی به حمل ونقل مناسب به همراه توجه به استفاده مناسب از خیابان، ایجاد و تامین تسهیلات پارک سوار خصوصی در حوالی ایستگاه های مترو و پایانه های اتوبوس رانی، گزینه هایی هستند که می توانند در اولویت قرار بگیرند