تعیین سطح خدمت دهی تقاطع T- شکل بدون چراغ کنترل شده توسط تابلوی ایست

تقاطع های بدون چراغ به سه دسته ی اصلی بدون کنترل ، کنترل شده توسط تابلوی احتیاط و کنترل شده توسط تابلوی ایست تقسیم می گردند. این تقاطع ها به دلیل سطح کنترلی پایین تر و وابستگی عملکریشان به عوامل انسانی ، ترافیکی ، جوی ، هندسی و دیگر شرایط از پیچیده ترین ساختارهای ترافیکی به شمار می روند. فاصله ی عبوری قابل قبول بحرانی را می توان تاثیرگذارترین عامل در تعیین سطح خدمت دهی این تقاطع ها قلمداد کرد. این فاصله ی زمانی بیانگر سرفاصله ی به وجود آمده در حق تقدم های بالاتر برای عبور ایمن و امکان پذیر وسایل نقلیه در حق تقدم های پایین تر می باشد. خصوصیات راننده از قبیل جنس و سن ، خصوصیات وسایل نقلیه ، شرایط حجمی ترافیک ،  قابلیت شتاب گیری خودروی در انتظار و سرعت وسایل نقلیه در حق تقدم بالاتر از جمله متغیرهای درگیر در مسئله می باشند. تلاش های زیادی برای مدلسازی و برقراری ارتباط میان این متغیرها با پارامتری واحد (تحت عنوان فاصله ی عبوری قابل قبول) انجام گرفته است. در مقاله ی حاضر از سه روش میانگین زمان سرفاصله ی عبوری قبول شده ، Raff و مقبولیت تجمعی برای تحلیل داده های گردآوری شده ی مربوط به سرفاصله ی عبوری بحرانی در تقاطعی تحت بررسی استفاده شده است. در انتها نیز با به کارگیری روش ارایه داده شده در HCM2010 سطح خدمت دهی تقاطع تعیین می گردد. بدون چراغ به سه دسته ی اصلی بدون کنترل، کنترل شده توسط تابلوی احتیاط و کنترل شده توسط تابلوی ایست تقسیم می گردند. این تقاطع ها به دلیل سطح کنترلی پایین تر و وابستگی عملکریشان به عوامل انسانی، ترافیکی، جوی، هندسی و دیگر شرایط از پیچیده ترین ساختارهای ترافیکی به شمار می روند. فاصله ی عبوری قابل قبول بحرانی[1] را می توان تاثیرگذارترین عامل در تعیین سطح خدمت دهی[2]این تقاطع ها قلمداد کرد. این فاصله ی زمانی بیانگر سرفاصله ی به وجود آمده در حق تقدم های بالاتر برای عبور ایمن و امکان پذیر وسایل نقلیه در حق تقدم های پایین تر می باشد. خصوصیات راننده از قبیل جنس و سن، خصوصیات وسایل نقلیه، شرایط حجمی ترافیک،  قابلیت شتاب گیری خودروی در انتظار و سرعت وسایل نقلیه در حق تقدم بالاتر از جمله متغیرهای درگیر در مسئله می باشند. تلاش های زیادی برای مدلسازی و برقراری ارتباط میان این متغیرها با پارامتری واحد (تحت عنوان فاصله ی عبوری قابل قبول) انجام گرفته است. در مقاله ی حاضر از سه روش میانگین زمان سرفاصله ی عبوری قبول شده [3]،Raff و مقبولیت تجمعی[4]برای تحلیل داده های گردآوری شده ی مربوط به سرفاصله ی عبوری بحرانی در تقاطعی تحت بررسی استفاده شده است. در انتها نیز با به کارگیری روش ارایه داده شده در HCM2010 سطح خدمت دهی تقاطع تعیین می گردد.