تاثیر پارامترهای انتخاب وسیله سفر در راستای کاهش سهم وسایل نقلیه شخصی

مشخص است که گرایش هرچه بیشتر به سمت حمل و نقل عمومی، از نشانه های بارز حمل و نقل پایدار محسوب می گردد. تا به امروز، تلاش های متعددی برای تشویق کاربران شبکه های حمل و نقلی به استفاده از وسایل عمومی انجام شده است و تا زمانی که نتوان عمده کاربران شبکه را به سمت این نوع حمل و نقل سوق داد، این تلاش همچنان ادامه دارد و خواهد داشت. اما نکته ای که وجود دارد آن است که آیا برای رسیدن به این هدف، باید دانست که کدام یک از طرح های پیشنهادی به مدیران قادر است تا به بهترین نحو این انتقال را انجام دهد. در مطالعه جاری، تلاش شده است تا با بررسی چند سناریو با متغیرهای متفاوت از قبیل هزینه پارکینگ ، هزینه طرح ترافیکی ، افزایش کیفیت حمل و نقل عمومی و... نسبت به تعیین سهم هر یک از این متغیرها در برنامه ریزی های بلندمدت شود. خروجی مدل تهیه شده نشان می دهد که در عمل ، سرمایه گذاری بر کدام سیاست برای نیل به این هدف موثرتراست. مدلسازی با استفاده از پویایی سیستم ها و نرم افزار Vensim و بر اساس مدل لوجیتی که به صورت محدود برای کاربران شاغل شبکه شهر تهران کالیبره گردیده، تهیه شده است.