بررسی نقش ساختار ریاستی یا پارلمانی در اقتدار نظام ج.ا.ا

نظام ج.ا.ا  در حوزه ساختار سیاسی ناظر بر نظام پارلمانی صاحب تجربه است. تا پیش از بازبینی قانون اساسی در سال 1368، کشور بر اساس ساختار پارلمانی تمشیت می شد. لیکن در مقطع چند سال اخیر برخی صاحب نظران بر این باورند که ساختار نظام ریاستی، مطلوب نظر مقتضیات کشور نیست و بستر تعامل قوا را  میسر نمی سازد. ضمن اینکه برخی معتقدند این تغییر باید در مقطعی شکل بگیرد که کشور صاحب نظام حزبی توانمند به معنای حقیقی باشد در غیراین صورت تغییر نظام از ریاستی به پارلمانی مشکلی را مرتفع نمی سازد. علی هذا وجه ممیزه برجسته ساختار سیاسی نظام ریاستی و پارلمانی معطوف به چگونگی انتخاب رییس قوه اجراییه است. این تفاوت در آنجایی بروز و ظهور می یابد که قوه مجریه برآمده از رای غیر مستقیم مردم، خود را در برابر قوه مقننه پاسخ گو بداند و قوه مقننه در برابر قوه مجریه برتری حقوقی یابد.بنابراین چارچوب نظام واره نهادهای حاکمیتی در ساختار نظام های سیاسی، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که ترکیب بندی نظام سیاسی و همچنین اصل کارآمدی، حاکی از تقسیم مسئولیت ها و تفکیک امور  بطور متناسب ارزیابی می شود. لذا اینکه ترکیب نهادی حکومت و تقسیم وظایف بین افراد، از چه سازوکاری برخوردار است؟ و کدام ساختار مناسب حال کنونی کشور می باشد از مهمترین سوالات پیش روی این تحقیق است. که با روش تحلیلی- توصیفی و اخذ نظر خبرگان و کارشناسان این حوزه مورد کاوش قرار گرفته است.