شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی در ستاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با استفاده از رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM)

محققان سکوت سازمانی را خودداری کارکنان از بیان صادقانه در جریان امور سازمان باوجود تمایل به تغییر امور می دانند و دو عامل ترس مدیریت از بازخوردهای منفی از سوی کارمندان و برداشت کارکنان از عقاید پیچیده مدیریت درباره آن ها را از عوامل به وجود آورنده آن می دانند. مقاله حاضر باهدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی در ستاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با استفاده از رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) به رشته تحریر درآمده است و تلاش می کند به این پرسش اصلی که چه عواملی بر سکوت سازمانی موثرند و اولویت بندی آن ها چگونه است، پاسخ دهد. این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی صورت گرفته و جامعه آماری آن به صورت هدفمند انتخاب شده است. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پایایی آن توسط نرم افزار SPSS، 995/0 محاسبه و از آنجایی که داده ها نرمال بودند، برای تجزیه و تحلیل آن ها از تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار LISREL بهره جویی شده است. عمده ترین نتایج پژوهش به این قرار است: عوامل مدیریتی؛ فرهنگی؛ سازمانی؛ گروهی؛ شخصیتی؛ امنیت شغلی؛ فرصت های ارتباطی؛ عوامل انگیزشی و اختلافات سنتی، جنسیتی و... بر سکوت سازمانی موثرند و بر اساس مدل سازی ساختاری تفسیری عوامل فرهنگی به عنوان پایه ای ترین عامل بر سکوت سازمانی شناخت شد.