نیک سرشتان و بد سرشتان در بهشت گمشده و شاهنامه

آثار حماسی شناسنامه و هویت هر کشوری هستند و به جرات می توان گفت کشور بدون آثار حماسی سرزمینی است بی هویت. دو اثر حماسی عظیم در ادبیات جهان عبارتند از شاهنامه حکیم فردوسی که بارها و بارها در باره آن نگاشته اند و خواهند نگاشت و دیگری بهشت گمشده جان میلتون انگلیسی، که گرچه به هیچ عنوان هم شان و هم طراز شاهنامه فردوسی نیست و نخواهد بود اما جایگاهی در عرصه ادبیات جهانی دارد. در این بین شاهنامه و بهشت گمشده دارای مشخصات و ویزگی های مشترکی هستند که به نظر میرسد تا کنون از بررسی آنها بصورت تطبیقی غفلت شده و جای دارد که مورد بررسی قرار بگیرد و آن تشابه نسبی شخصیت های خوب و بد (نیک سرستان و بد سرشتان) آن آثار عظیم و فاخر می باشند. گرچه تفاوت های بسیاری از نظر نگارش، درون مایه ها، بن مایه ها، زمینه و سلوک شخصیت ها در این دو اثر حماسی کاملا مشهود می باشند، اما با این وجود بررسی نقطه مشترک هردو نویسنده حماسی که تاکید بر جدایی شخصیت های نیک سرشت و بد سرشت و تاثیر آنها بر زندگی جهانیان است کاملا مشهود و بارز می باشد و این مقاله در صدد است تا این مطلب را از زوایه ای دیگر بررسی نماید.