اجرای سیستم های مدیریت کیفیت جامع در راستای کاهش آسیب پذیری صنعت بانکداری

افزایش کیفیت محصول و خدمات با کاهش آسیب پذیری و هزینه ها رابطه مستقیم دارد. به همین دلیل، با توجه به اینکه در سال های اخیر مدیریت سازمان ها بیشتر بر مدیریت جامع (TM) متمرکز شده است، نمی توان تاثیر مدیریت کیفیت جامع (TQM) را در بقای سازمان ها نادیده گرفت. هدف این مطالعه شناسایی و بررسی موانع اجرای TQM در صنعت بانکداری در راستای کاهش آسیب پذیری در این صنعت است. به این منظور، بانک تجارت که از گسترده ترین بانک های خصوصی ایران است، با بیش از 2400 شعبه فعال، به عنوان نمونه این مطالعه انتخاب شد. جامعه هدف این مطالعه 47 شعبه بود و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 42 نمونه در نظر گرفته شد که 62 نفر از مدیران و سرپرستان شعب استان قزوین را در بر می گیرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه عمومی (اطلاعات فردی) و پرسشنامه اختصاصی (شامل پنج مولفه اصلی ویژگی های فرهنگی و کارمندان، ویژگی های زیرساختی، ویژگی های مدیران، ویژگی های رقابت پذیری و ویژگی های سازمانی) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Excel و نرم افزار آماری SPSS.16 استفاده شد. مولفه های تاثیرگذار بر استقرار ناموفق TQM و اثرگذاری این مولفه ها و شاخص های آنها، سنجش و رتبه بندی شده و نتایج حاصل تحلیل شد و به ترتیب ابعاد سازمانی، زیرساختی، فرهنگی و کارمندان و مدیران بیشترین تاثیر را بر اجرای ناموفق TQM داشتند. با توجه به تاثیر مستقیم اجرای موفق TQM بر افزایش کیفیت و تاثیر مستقیم افزایش کیفیت بر کاهش آسیب ها، کیفیت نه تنها به عنوان مقصد، بلکه باید به منزله سفری بدون مخاطره تلقی شود. با کنترل موانع اجرای موفق TQM، می توان آسیب پذیری این صنعت را به منظور کنترل هزینه، رشد و بهبود مستمر کاهش داد.