شناسایی الزامات آموزش چگونگی مواجهه با زلزله توسط شبکه های تلویزیونی صدا و سیما

زلزله از بلایای طبیعی مخرب محسوب می شود که در ایران تا کنون آسیب های مالی و جانی فراوانی را برجای گذاشته است. این موضوع، ضرورت پرداختن به آموزش عمومی برای آمادگی در مقابل زلزله را نشان می دهد. یکی از راه های ارایه آموزش عمومی، استفاده از تلویزیون است، اما باید نقش ها و الزامات تلویزیون برای ارایه این آموزش ها تبیین شود. این تحقیق با هدف احصای چنین نقش ها و الزاماتی با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت. در این پژوهش با 16 کارشناس که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، مصاحبه عمیق انجام پذیرفت و کدگذاری باز و محوری مصاحبه ها با نرم افزار MaxQDA2018 صورت گرفت. یافته های این تحقیق نشان می دهد که تلویزیون باید کارکردهای آموزشی خود را ناظر بر مراحل «قبل از وقوع بحران»، «هنگام وقوع بحران» و «پس از وقوع بحران» ارایه دهد و در ضمن باید این آموزش ها را در قالب های «مستقیم و جدی» و «غیرمستقیم و سرگرمی محور» ارایه کند. همچنین تلویزیون برای ایفای نقش آموزشی خود باید با استفاده از ظرفیت های «فنی و محتوایی»، «فرهنگی» و «سازمانی و بین سازمانی»، بر موانع «درون سازمانی» و «برون سازمانی» غلبه کند و با برآوردن الزامات در چهار بعد «هدف گذاری و برنامه ریزی»، «مخاطب شناسی و نیازسنجی»، «سازمانی» و «محتوایی» نقش خود را در ارایه آموزش های مواجهه با زلزله به منظور ایجاد آمادگی عمومی ایفا کند.