مطالعه روند شکنندگی لرزه ای ساختمان های قاب خمشی بتن آرمه طراحی شده با ویرایش های مختلف استاندارد 2800 ایران

منحنی های شکنندگی و آسیب پذیری لرزه ای ابزار مهمی در بررسی قابلیت اطمینان لرزه ای ساختمان ها می باشد و کاربرد گسترده ای در مطالعات ریسک لرزه ای شهر ها دارد. تاکنون مطالعات جامعی در زمینه ارزیابی شکنندگی لرزه ای ساختمان های بتنی سازگار با آیین نامه در ایران انجام نشده است. انجام چنین مطالعاتی برای ارزیابی کفایت آیین نامه های طراحی لرزه ای ساختمان ها ضروری است.

در این مقاله با طراحی ساختمان های بتن آرمه با سیستم باربر جانبی با 4، 8 و 15 طبقه، بر اساس سه ویرایش آخر استاندارد 2800 ایران، توابع شکنندگی لرزه ای برای نتایج طراحی برای 9 حالت مختلف ارایه خواهد شد. به این منظور پس از طراحی سازه های تعریف شده مطابق مبانی استاندارد 2800 ایران و مبحث 9 مقررات ملی ساختمان، یک قاب مبنا از هر حالت در نرم افزار المان محدود OpenSEES مدل سازی شد. از 22 شتاب نگاشت مرجع برای تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی فزاینده استفاده شد. معیار بیشینه جابجایی نسبی طبقات برای دو حالت حدی ایمنی جانی و آستانه فروریزش، مطابق نشریه شماره 361 سازمان برنامه و بودجه در ارزیابی تحلیل های غیرخطی فزاینده مورد استفاده قرار گرفت.

 با استفاده از تحلیل آماری نتایج تحلیل های غیرخطی فزاینده مقادیر شتاب میانه شکنندگی و انحراف معیار برای دو حالت حدی مورد نظر، برای هر کدام از مدل های مورد بررسی به دست آمد.

نتایج نشان دهنده کاهش شکنندگی لرزه ای ساختمان های قاب خمشی بتنی طراحی شده با ویرایش های جدید تر استاندارد 2800 می باشد.