اثر روش کلوآک برد و 24 ساعته بر تولید ژله رویال و تاثیر آن بر اقتصاد زنبورستان

روش های کلوآک برد و 24 ساعته جزو کاربردی ترین روش های پرورش ملکه می باشند که در ایران تا حدودی پرورش دهندگان ملکه با آنها آشنا هستند.

در این بررسی تلاش شد کاربرد دو روش عملی پرورش ملکه به منظور تولید ژله رویال و تاثیر نوع روش بر درصد پذیرش لارو و مقدار ژله رویال تولیدی از هر کندو بررسی و مقایسه شود.

محل اجرا استان آذربایجان شرقی و زمان آن سال 1395 بود. 30 کلنی زنبورعسل دارای ملکه خواهری یکساله و محتویات یکسان به سه گروه بطور تصادفی تقسیم گردید. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل 3×2 با طرح پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور روش کار و زمان اندازه گیری انجام شد. 10 کلنی به روش 24 ساعته، 10 کلنی به روش کلوآک برد سازماندهی و 10 کلنی به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. تعداد 45 سلول پیوندی در هر کندو گذاشته شد. آزمایش در سه ماه متوالی اردیبهشت، خرداد و تیر تکرار شد. برداشت ژله رویال روز سوم پیوند انجام شد. کلنی های شاهد به منظور محاسبه هزینه فایده در نظر گرفته شد.

نتایج آنالیز داده ها نشان داد پایین ترین درصد پذیرش در تیرماه و بالاترین آن در خرداد ماه اتفاق می افتد (05/0>P). بیشترین مقدار ژله رویال از هر کندو در اردیبهشت ماه و کمترین آن در تیر ماه بود (05/0>P). مقدار ژله رویال به دست آمده از هر سلول در روش کلوآک برد (66/262 میلی گرم) بیشتر از روش 24 ساعته (87/236 میلی گرم) بود(05/0>P). با در نظر گرفتن قیمت هر کیلوگرم عسل و ژله به ترتیب 200 و 50000 هزار ریال، مبلغ 5/919 هزار ریال درآمد اضافی از هر کندو به دست می آید.

نتایج حاصل نشان داد که اجرای هر کدام از این روش ها با توجه به قدرت کلنی ها و شرایط زنبورستان درآمد حاصل از کندوها را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.