بررسی ویژگی سهل ممتنع در غزلیات وحشی بافقی

غزل بهترین قالب برای بیان کردن گونه ادب غنایی است و شاعران بی شماری از این قالب برای سرودن اشعارشان بهره برده اند. یکی از این شاعران وحشی بافقی است. او یکی از بزرگ ترین شاعران قرن دهم است که نسبت به شاعران دوره خود در جایگاه ممتازی قرار دارد. وحشی بافقی در همه قالب های شعری طبع آزمایی کرده است، اما شهرتش بیشتر به خاطر غزلهای پر سوز و گداز اوست. یکی از دلایلی که غزلهای او را ممتاز گردانیده است، ویژگی سهل ممتنع بودن آنهاست. در این پژوهش تلاش بر این است تا به روش توصیفی - تحلیلی غزلهای او از نظر سهل و ممتنع بودن مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش نشان می دهد که استفاده از گفتار عامه، دستورمندی، سادگی و رسایی واژه ها و دوری از صنعت پردازی، باعث سهل ممتنع شدن غرلیات وحشی بافقی شده است.