سازوکارهای شکست پلیمرهای پرشده با ذرات

تلاش های گسترده ای برای درک سازوکار حاکم بر شکست مواد پلیمری توسط دانشمندان و پژوهشگران علم پلیمر انجام شده است. رفتار پیچیده مواد پلیمری در مقایسه با سایر مواد مرسوم (فلزات و سرامیک ها) بررسی این رفتار را با مشکل مواجه می کند. شکست مواد پلیمری که به صورت شکست ترد یا چکش خوار تقسیم بندی می شود، به سازوکار حاکم بر شکست آن ها نیز وابسته است. از دیدگاه علم مواد، مکانیک شکست مواد پلیمری پیرامون روابط و معادله های حاکم بر شکست بحث می کند. این روابط سبب درک عمیق تر و به دست آوردن مقادیر تمرکز تنش و معیارها و حالت های چقرمگی شکست می شود و ارتباط آن ها را با ضریب شدت تنش بیان می کند. این در حالی است که از دیدگاه علم پلیمر، نه تنها مکانیک شکست، بلکه سازوکارهای حاکم بر شکست نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. سه سازوکار ترکچه زایی، تسلیم برشی و حفره زایی را به عنوان سازوکارهای حاکم بر شکست مواد پلیمری بیان می کنند. درک اینکه کدام سازوکار بر یک قطعه پلیمری حاکم است، نیازمند شناخت کامل آن قطعه و همچنین شرایط کارکرد است. در این مقاله، مکانیک حاکم بر شکست و سازوکارهای حاکم بر آن بحث می شود و نحوه چگونگی انتقال سازوکاری به سازوکار دیگر نیز بررسی می شود.