طراحی مدل پیش بینی رضایت جنسی بر اساس طرحواره های جنسی و تمایزیافتگی خود در زوجین

رابطه و رضایت جنسی به عنوان فشارسنج هیجانی در روابط زوجین عمل می کند به طوری که می تواند منعکس کننده رضایت زوجین از جنبه های دیگر رابطه زناشویی آنها باشد، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل پیش بینی رضایت جنسی بر اساس طرحواره های جنسی و تمایزیافتگی خود در زوجین انجام شد.

روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه زوجین ساکن شهرستان بوکان در سال 1398 بودند که از بین آنها 500 نفر از زوجین بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه‫گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس های طرحواره های شناختی در بافت جنسی، تمایزیافتگی خود و رضایت جنسی لارسون بودند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کولموگوروف-  اسمیرنوف، معادلات ساختاری و ضرایب مسیر به کمک نرم افزار PLS انجام شد.

نتایج نشان داد که مدل ساختاری پژوهش برازش قابل قبولی با داده های پژوهش دارد. شاخص ضریب تعیین نشان دهنده قدرت پیش بینی متغیر وابسته (رضایت جنسی) از روی متغیرهای مستقل (طرحواره های جنسی و تمایزیافتگی) می باشد. نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن است که مقدار ضریب تعیین رضایت جنسی برابر با 798/0 می باشد که بیانگر اینست بدون در نظر گرفتن سایر متغیرها، متغیرهای تمایزیافتگی خود و طرحواره های جنسی قادر به تبیین حدود 80/0 از تغییرات رضایت جنسی می باشند.

با توجه به نتایج یافته ها، زوج درمانگران می توانند برای بهبود مشکلات و تعارضات جنسی زوجین، از این رویکرد در مداخلات خود جهت درمان طرحواره های جنسی منفی و همچنین افزایش سطح تمایزیافتگی در زوجین استفاده کنند.