بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای گندم نان (aestivum Triticum) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD و ISSR

اهمیت زراعت غلات و بویژه گندم ازنظر تامین غذای انسان و دام و تاثیر آن بر اقتصاد جوامع بشری امری آشکار است. کاهش تنوع ژنتیکی ارقام مختلف از افزایش عملکرد در زمینهی تقاضا و مصرف جلوگیری میکند. لذا لازم است در راستای بهبود سازگاری و افزایش وسعت ژنتیکی آنها گام برداشت. در این تحقیق تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای گندم نان ایرانی با استفاده از مارکرهای مولکولی RAPD و ISSR مورد بررسی قرار گرفت. 17 نشانگر RAPD و 16 نشانگر ISSR به ترتیب 86) 86/86 (%و 56) 5/57 (%باند پلیمورفیک ایجاد کردند. تجزیه خوشهای به روش UPGMA و دندروگرام ترسیم شده با استفاده از نرم افزار 02.2 NTSYSpc سه خوشه اصلی آشکار نمود. بیشترین فاصلهی ژنتیکی بین ژنوتیپهای 2-89-CD و 7-89-CD و کمترین فاصلهی ژنتیکی بین ژنوتیپهای 2-89-CD و 3-89-CD وجود داشت. بر اساس ماتریس فاصلهی ژنتیکی Nei ،متوسط تعداد باندهای موثر، شاخص شانون و درصد پلیمورفیسم به ترتیب 381/1 ، 332/0 و 12/87 %محاسبه گردید. نتایج ما نشانداد بررسی مارکرهای مولکولی RAPD و ISSR روش های مناسبی برای مطالعه تنوع و ارتباط میان ژنوتیپهای aestivum. T می باشد.