اثر برخی تنظیم کننده های رشد و سورفکتانت بر گیاه گلرنگ در خاک آلوده به کروم

کاربرد تنظیم کننده های رشد و سورفکتانت می تواند روش موثری برای مقابله با تنش هایی مانند آلودگی فلزات سنگین باشد. به منظور بررسی اثر تنظیم کننده های رشد و سورفکتانت بر رشد و غلظت عناصر و شاخص های گیاه پالایی در گیاه گلرنگ، آزمایشی گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل 3×4 شامل سه سطح سورفکتانت (شاهد، 5/2 و 5 میلی مول در کیلوگرم) و چهار سطح تنظیم کننده رشد گیاه (شاهد، جیبرلیک اسید، ایندول استیک اسید و بنزیل آمینوپورین) با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد اضافه کردن سورفکتانت و تنظیم کننده های رشد باعث افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی، ضریب تجمع زیستی، شاخص جذب، غلظت و جذب کروم در اندام هوایی شدند. افزدون سورفکتانت باعث کاهش غلظت و جذب آهن در غیاب تنظیم کننده های رشد شد، اما در حضور تنظیم کننده های رشد گیاهی غلظت آهن افزایش می یابد. کاربرد 5 میلی مول بر کیلوگرم سورفکتانت میانگین غلظت منگنز، مس و روی را کاهش داد. درحالی که اضافه کردن 5/2 میلی مول بر کیلوگرم سورفکتانت غلظت فلزات را افزایش داد. اگرچه افزودن 5 میلی مول بر کیلوگرم سورفکتانت وزن خشک را افزایش می دهد اما اثر مطلوبی روی افزایش غلظت عناصر در گیاه ندارد. بنظر می رسد که استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاه مقاومت گیاه را به سمیت کروم افزایش می دهد که احتمالا از طریق افزایش جذب عناصر است. با توجه به نتایج استفاده از سورفکتانت به همراه تنظیم کننده های رشد گیاه می تواند علاوه بر افزایش توانایی گلرنگ در مقابله با سمیت کروم، گیاه پالایی را نیز افزایش دهد.