تحلیل متغیر منطقه ای در تحریم تسلیحاتی ایران

اولین متغیر موثر در تداوم یا لغو تحریم های تسلیحاتی ایران، متغیر کنشگری ضد ایرانی ایالات متحده آمریکاست. مقامات این کشور با کلیدواژه هایی همچون: بازیگر سرکش بین المللی، بازیگر بی ثبات کننده در تحولات منطقه غرب آسیا، تقویت توان هسته ای در حوزه نظامی، تقویت توان موشک های بالستیک، و تسلیح کننده گروه های متعارض با آمریکا و متحدانش، درصدد تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران هستند و دراین راستا، رایزنی های خود را با اعضای شورای امنیت آغاز کرده اند.
در کنار متغیر کنشگری ضد ایرانی آمریکا، متغیر منطقه ای همچون نقش رژیم صهیونیستی، عربستان سعودی و ترکیه و نیز نگرانی از افزایش بی ثباتی در منطقه غرب آسیا درپی پایان تحریم تسلیحاتی نیز از اهمیت زیادی در تداوم یا لغو تحریم تسلیحاتی ایران برخوردار است.
ایالات متحده آمریکا پایان تحریم تسلیحاتی را زمینه افزایش قدرت نظامی و به تبع آن، افزایش قدرت منطقه ای ایران می داند و چون جمهوری اسلامی ایران بازیگری با رویکردهای ضد آمریکایی و غربی و همچنین روابط ویژه ای با روسیه است، می تواند برتری هژمونیک آمریکا در غرب آسیا را تحت تاثیر قرار دهد و بستر را برای بازیگری بیشتر رقبای آن یعنی روسیه و چین فراهم کند.
ازنظر اکثر بازیگران منطقه ای و بین المللی، پایان تحریم تسلیحاتی ایران موجب افزایش قدرت نظامی و منطقه ای آن می شود و این امر زمینه ساز تغییر معادلات و موازنه منطقه ای و به تبع آن، افزایش بی ثباتی در منطقه غرب آسیا می شود که به نظر می رسد این امر مطلوب هیچ یک از بازیگران منطقه ای و بین المللی نیست.
تلاش ایران تا اکتبر 2020 باید بر محور کاهش نگرانی بازیگران منطقه ای و بین المللی از افزایش بی ثباتی در منطقه غرب آسیا درپی لغو تحریم های تسلیحاتی ایران باشد.