تحلیل روایی قصه سیندرلا اثر شارل پرو بر اساس نظام گفتمانی ابرشمایلی

 روایت «سیندرلا» بارها و بارها در تحقیقات متعدد بررسی شده؛ اما از دیدگاه کارکرد روایی بر اساس تعامل بین نظام های گفتمانی هوشمند و حسی ادراکی و عاطفی کمتر بدان پرداخته شده است. این تحقیق با بهره گیری از رویکرد نشانه معناشناسی روایی به بررسی تعامل نظام های گفتمانی در روایت «سیندرلا» اثر شارل پرو می پردازد و نشان می دهد فضای ارزشی این روایت بر اساس وضعیتی ساخته می شود که نه کاملا کنشی تجویزی و شناخت محور است و نه کاملا حسی ادراکی و تنش محور؛ بلکه چالش ارزشی بر مبنای تعامل این نظام ها و چرخش بین شناخت و ادراک شکل می گیرد و درنهایت به تولید نظام هایپرآیکونیک (ابرشمایلی) منجر می شود. هدف از این پژوهش مطالعه چگونگی تعامل نظام های گفتمانی کنش محور، تنش محور و شوش محور در قصه «سیندرلا» و تاثیر این تعامل در شکل گیری ارزش از دیدگاه نشانه معناشناسیبه منظور دستیابی به روند تولید معنا و تبیین نظام هایپرآیکونیک به دلیل ورود عنصر کفش و جانشینی مقطعی آن به جای سیندرلاست.