اثربخشی آموزش خود شفقت ورزی بر ادراک شایستگی و انعطاف پذیری روانشناختی دختران بد سرپرست

نوجوانانی که از حمایت خانواده محروم هستند، با احساس عدم امنیت، ترس و اضطراب رشد می کنند. طبق پژوهش های پیشین، مشکلات ساختاری خانواده و وجود عوامل زمینه ساز نامناسب محیطی باعث ایجاد آسیب های روانی در دختران بدسرپرست می گردد. لذا انعطاف پذیری روان شناختی و ادراک شایستگی به عنوان چارچوبی به منظور درک آسیب شناسی روانی و سلامت روان مطرح می باشد. بر این اساس، پژوهش حاضر در پی بررسی تاثیر آموزش خود شفقت ورزی بر ادراک شایستگی و انعطاف پذیری روان شناختی دختران بد سرپرست می باشد.طرح پژوهش نیمه آزمایشی بر اساس پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود که به همین منظور 24 نفر از دختران مراکز شبانه روزی شهر کرج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه های ادراک شایستگی، اجتناب و آمیختگی و پذیرش و توجه آگاهی را پیش از آموزش و پس از آن تکمیل کردند. دوره آموزشی خود شفقت ورزی طی هشت جلسه هفتگی به مدت 5/2 ساعت برگزارشد. یافته های حاصل از این پژوهش با تحلیل کوواریانس نشان دادند آموزش خودشفقت ورزی با اطمینان 95 درصد منجر به افزایش ادراک شایستگی (شناختی 57%، اجتماعی 60% و فیزیکی 44%) و انعطاف پذیری روان شناختی (اجتناب و آمیختگی 57% و پذیرش و توجه آگاهی 71%) در گروه آموزش شده است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان از آموزش خودشفقت ورزی به عنوان روشی موثر در افزایش ادراک شایستگی و انعطاف پذیری روان شناختی در دختران بد سرپرست استفاده نمود.