تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی مداوم بر کمیت و کیفیت سه رگه چغندرقند

رابطه برخی از صفات کمی و کیفی سه رگه چغندرقند با تنش خشکی مداوم و مقایسه آن با شرایط عادی، در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات چغندرقند واقع در مزرعه کمال آباد کرج در سال 1380 مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق سه رگه چغندرقند به نام های 7219-P.69، -BP کرج و 7112 که در تحقیقات قبلی تحت شرایط تنش شدید در اوایل فصل رشد و سپس آبیاری مجدد و هم چنین تنش شدید و آبیاری مجدد به طور متناوب طی فصل رشد به ترتیب به عنوان متحمل، نیمه متحمل و حساس به تنش خشکی دسته بندی شده بودند، در یک آزمایش تحت تاثیر شیب تنش خشکی مداوم با استفاده از سیستم آبیاری بارانی تک شاخه ای (Line source sprinkler system) قرار گرفتند. سه سطح آبیاری، شامل آبیاری معمول (نرمال)، تنش ملایم و تنش شدید مداوم طی فصل رشد، پس از مرحله استقرار کامل گیاه اعمال شد. در این تیمارها به ترتیب و به طور متوسط 1274، 1133 و 740 میلیمتر آب مصرف شد. میانگین عملکرد ریشه درتیمارها به ترتیب معادل 58.6، 45.8 و 34.7 تن در هکتار بود. در تنشهای شدید میزان پتاسیم و نیتروژن مضر در ریشه افزایش و سدیم کاهش یافت. در نهایت مجموع این عوامل سبب کاهش عملکرد نهایی شکر سفید در شرایط تنش گردید. مقایسه بین رگه ها بیانگر برتری عملکرد شکر سفید رگه 7112 در هر دو شرایط تنش و بدون تنش بود. کاهش عملکرد شکر سفید رگه ها در شرایط تنش شدید نسبت به شرایط نرمال به ترتیب در رگه های -BPکرج، 7112 و7219-P.69 معادل 36، 32 و 24 درصد بود. در مجموع تحت شرایط تنش مداوم این آزمایش رگه7219-P.69 کمترین کاهش عملکرد شکر سفید نسبت به حالت عدم تنش را داشت.