درس پژوهی رویکردی در راستای پیشرفت حرفه ای : دیدگاه معلمان زبان مبتدی و با تجربه در ایران

درس پژوهی به عنوان یک روش نوین در جهت ایجاد پیشرفت حرفه ای در آموزش معلمان زبان خارجی در نظر گرفته شده است. ادغام همکاری و مشاهده متمرکز در درس پژوهی ، حرفه ای بودن و تعلیم و تربیت معلمان را تسهیل می کند. در این راستا، این تحقیق به بررسی نظرات معلمان زبان در ایران در مورد اجرای عملی برنامه ی درس پژوهی می پردازد که به عنوان روشی برای پیشرفت حرفه ای با هدف بهبود تدریس، توسعه و به اشتراک گذاری دانش در نظر گرفته شده است. به علاوه این تحقیق به بررسی تفاوت های بین معلمان زبان تازه کار و با تجربه در برنامه درس پژوهی پرداخته است و برداشت های آن ها از پیشرفت حرفه ای شان و همچنین ادغام دانش نظری آن ها با تدریس را مورد بررسی قرار داده است. هفت معلم تازه کار و با تجربه زبان (چهار معلم تازه کار و سه معلم با تجربه) زن و مرد به عنوان شرکت کننده انتخاب شدند.جمع آوری داده از سه طریق یادداشت های تامل برانگیز معلمان،مصاحبه های بدون ساختار،مشاهده و یادداشت های میدانی انجام شده است. محقق با استفاده از تیوری روش پایه ، داده های جمع آوری شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و مضامین اصلی را پیدا کرده است. یافته ها نشان می دهد که معلمان نظرات مثبتی نسبت به مطالعه ی دروس به عنوان روشی برای پیشرفت حرفه ای خود داشتند. علاوه بر این معلمان تازه کار و با تجربه ،نگرش های متفاوتی در مورد طرح درس ، تدریس تاملی، و همکاری با سایر معلمان داشتند.این مطالعه می تواند برای معلمان زبان و مدرسان تربیت معلم در ترویج یادگیری مداوم در حرفه خود از طریق تعامل و همکاری در آموزش کاربرد داشته باشد.