تاثیر مذهب شیعه و اهل سنت بر شکل گیری مقابر دوره ایلخانی

قرون هفتم و هشتم هجری قمری ایران همراه بود با تغییرات مداوم مذهب که تاثیر آن در شاکله کلی بناهای آن دوران قابل رویت و بررسی است. در این دوران گرایش‏ های دوگانه در متن واحد اسلام از سوی مذهب شیعه و اهل سنت موجب پدید آمدن دو گونه معماری آرامگاهی شد. این بناها را می ‏توان در مقام شاخص تاثیرپذیری معماری از اوضاع سیاسی- اجتماعی، اندیشه و مذهب حاکم بر جامعه در دوره زمانی مورد مطالعه قرار داد. دوره ایلخانی به این دلیل که هر دو مذهب شیعه و اهل سنت به منظور بیان اندیشه خود و ترویج آن از قدرت حاکمیت برخوردار بودند و هم به سبب اینکه از هر دو مذهب آرامگاه‏ هایی به یادگار مانده، بسیار حایز اهمیت است. لذا در این پژوهش با مطالعه تعداد معتبری از مصادیق معماری آرامگاهی دوره ایلخانی، دو نمونه از مذهب شیعه و دو نمونه از مذهب اهل سنت، دیدگاه و تجلی هر دو مذهب در این بناها بررسی می‏ شود. این تحقیق به روش استدلالی- توصیفی و با جمع‏ آوری منابع و اطلاعات به روش کتابخانه ‏ای و روش میدانی انجام شده است. پس از استخراج مبانی نظری و اعتقادی هر دو مذهب، نمود این مبانی در کالبد معماری مورد سنجش قرار می‏ گیرد. سوالات این تحقیق عبارت است از:رابطه مبانی نظری و اعتقادی هر دو مذهب اهل سنت و شیعه با معماری آرامگاهی چگونه است؟تفاوت‏ ها و شباهت‏ های معماری آرامگاهی در این مذاهب کدام‏ است؟جایگاه مقبره ‏سازی و توجه به شعایر اسلامی در هر دو اندیشه چگونه در معماری تجلی می‏ یابد؟