تقابل حق بر سلامتی با سایر حقوق شهری با تاکید بر وظیفه شهرداری در «جلوگیری از شیوع امراض ساریه انسانی»

حق بر بهداشت عمومی شهری از مهم ترین حقوق شهرنشینان است که توسط شهرداری ها و مدیران شهری اعمال می شود. شهرنشینان به طور عام دارای حقوق شهروندی هستند و به طور خاص نیز از حقوق شهری برخوردار می باشند، حقوق شهروندی مانند حق حیات، آزادی بیان و... است. حقوق شهری توسط شهرداری ها اعمال می شود، مقابله با بیماری های مسری که از مصادیق این حق به شمار می رود همراه با اقداماتی مانند قرنطینه اجباری، اعمال محدودیت در تردد، کسب وکار و آموزش و معالجه اجباری در شهرها است. این اقدامات در تقابل با حقوق شهری دیگر مانند حق آزادی رفت وآمد، حفظ حریم خصوصی و... قرار دارد. شهرداری ها با توجه به اولویت هایی که در وظایف خویش دارند، این تقابل و تضاد حقوق شهری را با اتخاذ تدابیری متفاوت رفع می کنند. سال 2020 میلادی هم زمان با پیدایش بیماری کرونا، مسئله اعمال محدودیت های شهری و نقض اصول حقوق شهروندی در شهرهای محل گسترش این بیماری باعث ظهور نظریاتی در خصوص شیوه اعمال حق بر بهداشت عمومی در شهرها با ملاحظه عدم پاسخگویی روش های برگرفته از مراعات حقوق شهروندی عام شد. در این پژوهش تلاش شده است ضمن بررسی وظیفه شهرداری ها در مقابله با بیمارهای مسری و اقدامات اتخاذی آن ها، به این سوالات پاسخ داده شود که ابتدایا چه تعارضی بین حق بر سلامتی و سایر حقوق شهری وجود دارد؟ و ثانیا این تعارضات با چه راه حل هایی قابل حل خواهد بود و رویکردهای توجیهی این راه حل ها بر چه مبانی استوار است؟