معناشناسی فجور در قرآن

تفسیر نوین قرآن با محوریت معناشناسی نیاز مبرم پژوهش های قرآنی است. این پژوهش، به بررسی معنی-شناسی یکی از واژه های برجسته قرآن؛ یعنی واژه فجور پرداخته و برآن است تا با کمک دانش معناشناسی و تحلیل آیات به این پرسش ها پاسخ گوید: حیطه های معنایی واژه ی فجور در قرآن کریم چیست؟ جانشین ها و همنشین های معنایی آن در قرآن کدامند ؟ کدام واژگان در قرآن با واژه فجور در تقابل معنایی قرار دارند؟ با بررسی های به عمل آمده این نتیجه حاصل شد که در قرآن کریم واژه ی فجور در چهار حیطه ی معنایی فجر و فجور و انفجار و تفجیر به کار رفته که در هر چهار حیطه معنای شکافتن لحاظ شده است و این واژه در خصوص اعمال کسانی به کار می رود که پرده ی دیانت را دریده اند. این واژه بر محور جانشینی، دارای رابطه ی معنایی با مفاهیم فسق، کفر، فساد، جبار، شقی و عصی است و از طرفی در تقابل شدید با مفاهیم تقوا، بر، احسان و طاعت است. از رهگذر این پژوهش به دست آمد که به منظور درک مفهوم مفردات قرآنی توجه به معنای اساسی و نسبی، تشکیل شبکه معنایی واژگان در سطح روابط معنایی و تقابل های معنایی امری ضروری است و شیوه تحقیق در این نوشتار به روش کتابخانه ای و در تجزیه و تحلیل اطلاعات با استناد به قرآن کریم و تفاسیر آن، کتب روایی، لغوی و متون اسلامی معتبر استفاده شده است.