عوامل موثر برتوانمند سازی کارکنان از دیدگاه شاغلان معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان

در شرایط متغیر امروزی، سازمان ها چاره ای جز بهره برداری مناسب از نیروی انسانی ندارند بر این پایه تنها عامل ایجادکننده تعادل در سازمان توانمندسازی کارکنان خواهد بود. توانمندسازی ابزاری است که هدف های فردی را با هدف سازمانی همسو کرده و این باور را ایجاد می کند که پیشرفت سازمان منافع کارکنان را به همراه خواهد داشت.

تبیین عوامل مرتبط با توانمندسازی کارکنان از دیدگاه شاغلین معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان.

این پژوهش مطالعه ای تحلیلی وتوصیفی، از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری دربردارنده کارکنان شاغل در معاونت توسعه دانشگاه علوم پزشکی گیلان به روش تمام شمار و با استفاده ازپرسشنامه استانداردتحقیق اسپرینترز انجام شد. برای تحلیل داده ها ازآمارتوصیفی مانند توزیع فراوانی، درصد و میانگین و از آمار استنباطی مانند روش همبستگی پیرسون استفاده گردید.

بین همه متغیرهای موثر بر توانمندسازی، رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت که شدت آن به ترتیب شامل: احساس مشارکت(r=0.84 ,P<0.05) ، احساس موثر بودن (r=0.82,P<0.05)، احساس شایستگی (r=0.78 ,P<0.05)، احساس داشتن حق انتخاب (r=0.76 ,P<0.05) و احساس معنی داری (r=0.58 ,P<0.05) است. به طوری که دیده می شود متغیرهای احساس مشارکت بیشترین تاثیر را بر توانمند سازی کارکنان داشته که مولفه های این متغیر به ترتیب مشتمل بر داشتن فرصت و آزادی عمل(r=0.74 P<0.05)، استفاده از مهارت و استعداد (r=0.71 ,P<0.05)، اهمیت به دیدگاه افراد در سازمان (r=0.70 ,P<0.05)، اهمیت به کار گروهی (r=0.60 ,P<0.05) و مشارکت در تصمیم گیری های مرتبط با وظیفه (r=0.50 ,P<0.05) بوده و استفاده سازمان از سبک مدیریت مشارکتی(r=0.60 ,P>0.05)  معنی دار نبود.

از مولفه های بررسی شده احساس مشارکت با دیگران بیشترین همبستگی را با توانمندسازی کارکنان داشت. که دراین میان مولفه آزادی عمل داده شده به کارکنان تاثیرگذارتر بود.