شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان استان مازندران

شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و روند بالارونده آن در دهه های اخیر، نگران کننده است. ایران جزو یکی از هفت کشور با بالاترین شیوع چاقی در دوران کودکی است.

تعیین شیوع چاقی/اضافه وزن، تغییر آن و عوامل مرتبط در دوره های مختلف تحصیلی دانش آموزان مدارس استان مازندران.

در یک مطالعه توصیفی، داده های پرونده بهداشتی 1230 دانش آموز در سه مقطع تحصیلی(اول ابتدایی،راهنمایی ودبیرستان) در سال های 93-84 بررسی شد. روش نمونه گیری مدارس خوشه ایی و روش انتخاب دانش اموزان تصادفی ساده بود. نمایه توده بدن محاسبه شد. Z- Scores BMI به سه طبقه؛ طبیعی (1<z<< span=""></z<<>2-)، اضافه وزن (2<z<< span=""></z<<>1) و چاق (≥2) تقسیم شد .شیوع چاقی، اضافه وزن در طی دوره ها بررسی و مقایسه شد.

در 7 سالگی، 1/3% دانش آموزان چاق بودند که این میزان در 12 سالگی به 4% افزایش و در 15 سالگی به 9/2% کاهش یافت. میزان اضافه وزن در 7 و 12 و 15 سالگی به ترتیب  3/8%، 1/10% و 10% بود. در 15 سالگی، میزان چاقی(9/1%در برابر 1/1%) و اضافه وزن (0/7% در مقابل 0/3%) در دختران کم و بیش دو برابر پسران بود. بینZ-score BMI بالا میزان تحصیلات و شغل پدرو مادر، نوع مدرسه و محل زندگی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود نداشت.

شیوع چاقی در استان مازندران نسبت به شیوع کشوری پایین تر بود اما شیوع اضافه وزن در تمام دوره های سنی شایع و در حد شیوع کشوری بود بایسته است برنامه های مداخله ای برای پیشگیری از اضافه وزن از سطوح تحصیلی پایین تر طراحی و اجرا شود.