ارزیابی روش تحلیل استاتیکی معادل آیین نامه آشتو در برآورد پاسخ لرزه ای پل های مجهز به مستهلک کننده های انرژی

نویسنده:
پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (ترویجی)
چکیده:

در این مقاله روش تحلیل استاتیکی معادل آیین نامه آشتو در برآورد نیروی برش پایه پل ها در برابر زلزله در سه حالت پل های یکپارچه، پل های جداسازی شده و پل های جداسازی شده مجهز به میراگرهای ویسکوز با استفاده از تحلیل های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل بردارهای ویژه حاکی از آن است که با بهره گیری از جداسازهای لرزه ای زمان تناوب پل های جداسازی شده نسبت به پل های یکپارچه تا چندین برابر افزایش می یابد. با توجه به اینکه مطابق نمودارهای ARS مربوط به آیین نامه آشتو، با افزایش زمان تناوب سازه از حدود 0/5 ثانیه به بعد نیروی برش پایه استاتیکی معادل سازه کاهش می یابد، مشخص است که با استفاده از جداسازهای لرزه ای می توان نیروی برش پایه پل ها در حالت جداسازی شده را نسبت به حالت یکپارچه به میزان چشمگیری کاهش داد. نتایج حاصل از تحلیل بردارهای ویژه حاکی از آن است که بهره گیری یا عدم بهره گیری از میراگرهای ویسکوز در سازه های جداسازی شده تاثیری بر میزان زمان تناوب سازه ندارد که در نتیجه ی آن بهره گیری از میراگر ویسکوز بر مقدار نیروی برش پایه حاصل از تحلیل استاتیکی معادل اثرگذار نخواهد بود؛ ولی نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی حاکی از آن است که بهره گیری از میراگر ویسکوز منجر به کاهش بیش ازپیش مقدار نیروی برش پایه در پل های جداسازی شده نسبت به پل های یکپارچه می شود و در این مورد نتایج تحلیل استاتیکی معادل را نقض می کند، همچنین نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی حاکی از آن است که در نظر گرفتن مقداری حداقلی از نیروی برش پایه برای تمام پل های جداسازی شده در تحلیل استاتیکی معادل بدون در نظر گرفتن میرایی قابل توجه و دیگر خواص جداسازهای لرزه ای و میراگرها بسیار محافظه کارانه است و بیشینه درصد کاهش نیروی برش پایه سازه را نشان نمی دهد. نهایتا نتایج این پژوهش مبین آن است که روش تحلیل استاتیکی معادل آیین نامه آشتو برای پل هایی که در ساختار آنها از تجهیزات مستهلک کننده انرژی با عملکرد غیرخطی و میرایی قابل توجه استفاده شده است، نمی تواند تخمین مناسبی از مقدار نیروی برش پایه را داشته باشد.

زبان:
فارسی
صفحات:
71 تا 86
لینک کوتاه:
magiran.com/p2147357 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!