مطالعه تاثیر دوازده هفته تمرین شنای زیربیشینه بر رنگ پذیری Ras و Raf-1سلول های اپیتلیال ریه موش های صحرایی در معرض کارسینوژن NNK

هدف این مطالعه، بررسی تغییرات رنگ پذیری Rasو Raf-1در سلول های اپیتلیال ریه موش های صحرایی در معرض کارسینوژن NNK پس از تمرین شنا بود. به این منظور، 50 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، تمرین، تمرین-NNK، NNK و حلال تقسیم شدند. NNK به میزان 12/5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به صورت زیرجلدی، یک روز در هفته، به مدت دوازده هفته تزریق شد. تمرین نیز شامل دوازده هفته شنا با شدت زیربیشینه بود. درصد واکنش Ras و Raf-1سلول های اپی تلیال ریه به روش ایمونوهیستوشیمی اندازه گیری شد. در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1سلول های اپیتلیال ریه گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب 0/889=p= 0/999,p). افزایش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1گروه NNK در مقایسه با گروه کنترل یافت شد (0/001=p). علاوه براین، در گروه تمرین- NNK در مقایسه با گروه NNK کاهش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1 مشاهده شد (0/001=p). به طورکلی، می توان تایید کرد که تمرین شنا از طریق کاهش پاسخ گیرنده های استیل کولینی نیکوتینی و گیرنده های بتاآدرنرژیکی به کاهش رنگ پذیری Ras و Raf-1 سلول های اپی تلیال ریه موش های صحرایی منجر شد.