ارائه مدل مبنی بر استراتژی رسانه به منظور سازگاری با کم آبی

توسعه اجتماعی و اقتصادی جوامع با آب گره خورده است و برای نیل به این هدف، در کشور خشک و نیمه خشک ایران سازگاری با شرایط کم آبی یکی از راه کارهای تسهیل کننده مدیریت بحران آب به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر ارایه مدلی مبنی بر استراتژی رسانه به منظور سازگاری با کم آبی است. به این منظور، ابتدا از روش شناسی کیفی مبتنی بر روش نظریه برخاسته از داده ها با رویکرد سیستماتیک استراوس و کوربین استفاده شد و در نهایت به منظور وزن دهی به شرایط علی و استراتژی های به دست آمده، از تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، مهم ترین شرایط علی با وزن دهی به این ترتیب است: 1- پنهان کاری و دروازه بانی سلیقه ای، 2- اعتماد به رسانه های جایگزین، 3- فقدان دموکراسی رسانه ای. مهم ترین استراتژی ها پس از وزن دهی نیز به این صورت به دست آمد: 1- ارتقای سرمایه اجتماعی از طریق رسانه، 2- اعتماد آفرینی رسانه ای، 3- برقراری ارتباطات اثربخش، 4- رویکرد علم محور رسانه ای و استفاده از تاکتیک های رسانه ای.