درون پوشانی عصاره زعفران در سامانه امولسیونی دوگانه و بررسی پایداری ترکیبات موثره به روش تحلیل مولفه اصلی

در این مطالعه با هدف افزایش پایداری ترکیبات موثره زعفران (کروسین، پیکروکروسین و سافرانال)، امولسیون دوگانه بر مبنای بهینه سازی امولسیون اولیه تولید گردید. به منظور افزایش پایداری در امولسیون اولیه تاثیر حضور سورفاکتانت در سه سطح 10، 12/5 و 15 درصد و افزودن ترکیباتی نظیر ساکارز، سوربیتول و دکستران بررسی شد. از روش تحلیل مولفه اصلی برای روشن ساختن روابط میان تغییرات کیفی ترکیبات موثره در دوره نگهداری و رابطه آن با خصوصیات امولسیون استفاده گردید. بر مبنای نتایج حاصله، روز 7ام نگهداری به عنوان نقطه بحرانی در روند تغییرات پایداری امولسیون و افت ترکیبات موثره شناخته شد. همچنین مشخص گردید که روند تغییرات فیزیکی امولسیون، پایداری ترکیبات موثره درون پوشانی شده را تحت تاثیر قرار داد. در میان سه ترکیب موردبررسی، نتایج نشان دهنده مستقل بودن روند تغییرات پیکروکروسین و عدم تاثیرپذیری آن از درجه پایداری امولسیون بود. ازسوی دیگر، افزودن 1 درصد وزنی/وزنی سوربیتول به عصاره آبی زعفران سرعت تخریب ترکیبات موثره در دوره نگهداری امولسیون را کاهش داد. علاوه بر این، امولسیون دوگانه تولیدشده در دوره نگهداری 14 روزه توانست به صورت موثری سبب بهبود نیمه عمر ترکیبات فعال در عصاره زعفران گردد. نتایج نشان داد که سامانه امولسیون دوگانه روش مناسبی جهت حفظ ترکیبات موثره زعفران بود اما ویژگی های کیفی امولسیون اولیه نیز تاثیر زیادی در پایداری این سامانه و اثرات حفاظتی آن بر ترکیبات فعال زعفران داشت. همچنین می توان از روش های تحلیل چندمتغیره جهت روشن ساختن روابط میان خصوصیات کیفی امولسیون و ترکیبات درون پوشانی شده در آن به خوبی استفاده کرد.