آیا فاکتورهای جمعیت شناختی می توانند رفتارهای حامی محیط زیست طبیعت گردان را پیش بینی کنند؟

در سال های اخیر، همزمان با تشدید مشکلات محیط زیستی در سطح جهانی، پایداری مقاصد طبیعت گردی نیز با چالش هایی روبرو شده است. از آنجا که در اکثر موارد، انسانها مسبب اصلی مشکلات محیط زیستی هستند، در صورت عدم تغییر رفتار، اثرات تخریب های غیرقابل برگشت انسانی، حیات در کره زمین را به خطر خواهد انداخت. از این روی نظارت و مدیریت بر عرصه های طبیعی نیاز به رفتارهای حامی محیط زیست برای به حداقل رساندن تاثیرات منفی فعالیت های انسانی بر محیط زیست دارد. این رفتارهای حامی محیط زیست در جوامع مختلف تحت تاثیر عوامل مختلف اجتماعی (جمعیت شناختی)، بیرونی و دورنی قرار دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر فاکتورهای جمعیت شناختی (جنسیت، وضعیت تاهل، سن، تحصیلات، درآمد و وضعیت شغلی، تحصیلات و شغل والدین) بر میزان رفتار حامی محیط زیست طبیعت گردان است. جمعیت آماری تحقیق شامل کلیه طبیعت گردان مناطق طبیعت گردی پارک طبیعت شمخال و پارک جنگلی طبیعی ارتوکند است. برای رسیدن به این هدف، بر اساس فرمول کوکران تعداد 760 پرسشنامه (384 پرسشنامه در ارتوکند، 376 پرسشنامه در شمخال)، در تابستان و پاییز 1398 به روش نمونه-گیری تصادفی و به صورت مصاحبه حضوری تکمیل گردید. داده های مربوط به فاکتورهای جمعیت شناسی و رفتارهای محیط زیستی طبیعت گردان از طریق این پرسش نامه ها جمع آوری شد. متناسب با نوع داده ها و اطلاعات، از آزمون T دو نمونه مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه(ANOVA) جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش بیانگر این است که سن، تحصیلات، شغل، درآمد، تحصیلات مادر و شغل پدر تاثیر معناداری بر میزان رفتارهای حامی محیط زیست طبیعت گردان دارند. همچنین یافته ها اشاره دارند که خانم های شاغل و طبیعت گردان تحصیل کرده با درآمد متوسط، که مادران تحصیل کرده و پدرانی با شغل های دولتی دارند، افراد محیط زیست گرا تری هستند و رفتارهای حامی محیط زیست بیشتری نسبت سایر طبیعت گردان دارند.