سیاست کیفری ایران در پرتو آموزه های جرم شناسی راست جدید با تاکید بر امنیت در نظام فرهنگی

سیاست کیفری مبتنی بر راست نو، با اعتقاد به ناکارآمد بودن سیاست های پیشگیرانه ی بالینی، مهار جرایم را تنها از گذر سختگیری کیفری ممکن می داند، سیاست های نیولیبرالی جناح راست، طی فرایند جهانی شدن، تاثیر خود را بر سیاست عمومی دولت ها و در نتیجه، نظام عدالت کیفری نهاده است. دولت ها در بحران های اقتصادی، راهی جز جهت گیری به نظام سرمایه داری و اتخاذ راهکارهای سیاسی، اقتصادی نیولیبرال ندیدند، این در حالی است که توسعه اقتصادی بر مبنای اقتصاد آزاد، سبب خلق نظام ارزشی «سرمایه داری لیبرال» شده و شقوق فرهنگی- اجتماعی کشورها را دستخوش تغییراتی قرار داده است. از این نظر، رویکرد امنیت مداری سیاست کیفری، به حوزه فرهنگ نیز تسری پیدا کرده است. البته، عواملی چون تمایلات عوام گرایانه و توده گرا نیز، در سختگیری کیفری در حوزه فرهنگ بی تاثیر نبوده اند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ارتباط معناداری میان سیاست کیفری ایران و اندیشه جرم شناسی راست نو، مبتنی بر سیاستگذاری های اقتصادی وجود دارد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی است و اطلاعات لازم به شیوه استنادی و کتابخانه ای جمع آوری و تحلیل شده اند.