میراثهای زبانی و جنبههای ادبی در عامهسرودههای ایرانی
بومی سرودهای مناطق مختلف ایران گنجینه فرهنگی زبانی و ادبی بزرگی است که مردم در مناطق مختلف ایران و طی هزاران سال فراهم آورده اند. یکی از ابعاد این میراث عظیم بررسی جنبه های زبانی و ادبی و مطالعه پیرامون آن هاست. در این مقاله تلاش می شود گوشه هایی از دو جنبه زبانی و ادبی بومی سرودها کاویده شود. در بعد زبانی سادگی زبان، کاربرد واژگان محلی و بومی و واژگان دشوار و مهجور و غیر فارسی و برخی کاربردهای خارج از دستور زبان در اشعار عامه بررسی شده است. در جنبه های ادبی وزن عامه سروده ها، کیفیت ردیف و قافیه و تنوعات هر یک تحلیل می شود. همچنین آرایه های ادبی جناس، تکرار، ارسال المثل، تلمیح، مراعات النظیر، حسن تعلیل، تضاد، قلب، و صناعات بدیعی تشبیه و استعارات و کنایه و بیان طنز در اشعار عامه با مثال های گوناگون نشان داده شده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.