تأثیر نانوذرات سیلیکایی پیوندخورده با عامل متیل و فلوئور بر عملکرد تماس‌دهنده‌های غشایی پلی‌پروپیلنی

استفاده از تماس دهنده های غشایی برای پالایش گازهای اسیدی یکی از پیشرفت های مهم در فرایندهای مهندسی و حفاظت از محیط زیست است. باوجود برتری های متعدد تماس دهنده های غشایی، تر شوندگی غشاها مهم ترین مشکل در گسترش این فناوری به شمار می رود. در راستای کاهش مشکل تر شوندگی، در این پژوهش، غشاهای الیاف توخالی پلی پروپیلنی فوق آبگریز تهیه و ساختار و عملکرد غشاها، به وسیله آزمون های مختلف ارزیابی شد. نتایج حاصل از اندازه گیری زاویه تماس، نشان داد که برای غشاهای پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل و فلویور اندازه زاویه تماس به ترتیب تا °162 و °155 افزایش یافت. همچنین نتایج به دست آمده از نمودار ویلسون نشان داد که مقاومت انتقال جرم غشاهای خالص، پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل و فلویور به ترتیب برابر با 78/30% ، 79/18% و 45/22% است. بدین ترتیب غشاهای پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل از پتانسیل بالایی برای کاربرد در تماس دهنده های غشایی برخوردار هستند.