مطالعۀ اثر قارچ مایکوریزا و عناصر تغذیه ای بر بیماری گموز پسته ناشی از قارچ Phytophtora

پسته یک محصول مهم صادراتی در ایران است. این محصول همواره به وسیله عوامل مختلف زنده و غیر زنده خسارت می بیند. یکی از بیماری هایی که در بیشتر مناطق پسته کاری به درخت پسته خسارت وارد می کند بیماری گموز با عامل فایتوفتورا درشلری[1] است. روش های مختلفی جهت مدیریت این بیماری مانند استفاده از ارقام مقاوم، کنترل بیولوژیک و تغییر محیط خاک در جهت نامساعد شدن شرایط با هدف کنترل عامل بیمارگر پیشنهاد شده است. در این مطالعه، در گلخانه تاثیر تیمارهای مختلف شامل استفاده از قارچ مایکوریزا و سولفات آمونیوم هر کدام به تنهایی و همچنین ترکیب این دو در کاهش بیماری ناشی از بیمارگر فایتوفتورا درشلریبر روی صفات رشدی مانند ارتفاع گیاه و همچنین سطح برگ مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان استفاده از قارچ مایکوریزا g20 به ازای هر گلدان k6 بود و سولفات آمونیوم با غلظت 5/1 درصد، به صورت پاشش بر روی برگ ها، مورد استفاده قرار گرفت. در بخش دیگر این تحقیق تاثیر این تیمارهای ذکر شده بر روی صفات فیزیولوژیک مانند کلروفیل کل و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مانند پراکسیداز، کاتالاز و پلی فنل اکسیداز بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار استفاده ی توام از قارچ مایکوریزا و سولفات آمونیوم همواره بیشترین ارتفاع و سطح برگ را در بین تیمارهای به کار گرفته شده، به ترتیب به مقادیر cm253/26 و cm219/81  در مقایسه با شاهد سالم به ترتیب با مقادیر cm282/16 و cm239/50 به خود اختصاص داد. در مورد صفات فیزیولوژیک و همچنین اندازه گیری عناصر نیز همواره بیشترین مقدار از آن تیمار استفاده توام از قارچ مایکوریزا و سولفات آمونیوم در هر دو رقم بو در مورد مقادیر کلروفیل و آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز بود. در مورد استفاده از دو رقم سرخس و بادامی، به علت این که رقم سرخس نسبت به بیماری حساس تر از بادامی زرند بود همواره در مورد همه صفات مورد بررسی میزان کمتری را نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از قارچ مایکوریزا و همچنین سولفات آمونیوم باعث بهبود وضعیت گیاه و مقاومت گیاه در برابر بیمارگر می شوند. در قسمت اول تحقیق هم نشان داده شد که بعضی از ترکیبات غذایی علاوه بر تاثیر مثبت بر روی گیاه تاثیر منفی بر روی عامل بیماری زا دارند.[1]Phytophthora drescleri